Czy nowe badanie może zmienić życie kobiet?

Nowe badanie przynosi nadzieję kobietom cierpiącym na bolesne miesiączki związane z endometriozą i adenomiozą. Naukowcy odkryli, że implanty antykoncepcyjne zawierające substancję etonogestrel mogą znacząco zmniejszyć ból i poprawić jakość życia pacjentek.

Endometrioza i adenomioza to powszechne schorzenia dotykające 10-15% kobiet. Choć nie zagrażają życiu, powodują silne bóle miesiączkowe, problemy z płodnością i znacząco obniżają jakość życia. Chińscy badacze sprawdzili skuteczność implantów antykoncepcyjnych w łagodzeniu tych dolegliwości w 3-letnim badaniu obejmującym 100 kobiet. Wyniki okazały się bardzo obiecujące, wskazując na znaczną poprawę stanu pacjentek. Przed rozpoczęciem terapii wiele kobiet cierpiało na silne bóle wymagające leków przeciwbólowych, jednak po zastosowaniu implantów sytuacja diametralnie się zmieniła. Obserwacje prowadzono w dwóch chińskich szpitalach, dokładnie monitorując stan pacjentek przez cały okres badania.

Jakie korzyści przynosi terapia implantami?

„Nasze wyniki wyraźnie pokazują, że implanty etonogestrel mogą znacząco zmniejszyć ból miesiączkowy i ograniczyć krwawienia u pacjentek z endometriozą i adenomiozą” – piszą autorzy badania.

Rezultaty badania są naprawdę imponujące. Przed zastosowaniem implantów aż 34% pacjentek cierpiało na silne bóle miesiączkowe, wymagające regularnego przyjmowania środków przeciwbólowych. Po 36 miesiącach terapii sytuacja diametralnie się zmieniła – 68% kobiet nie odczuwało już żadnego bólu, a pozostałe zgłaszały jedynie łagodne dolegliwości. Co szczególnie ważne, po 3 latach żadna z uczestniczek badania nie doświadczała silnych bólów, które wcześniej znacząco utrudniały codzienne funkcjonowanie. Implanty wpłynęły również korzystnie na wzorzec krwawień miesiączkowych – u ponad jednej trzeciej pacjentek miesiączki całkowicie ustąpiły, a u kolejnych 41% występowały jedynie sporadyczne, niewielkie krwawienia. Badacze zaobserwowali również stopniowe obniżanie się poziomu CA125 we krwi, co potwierdza skuteczność tej metody w kontrolowaniu objawów choroby.

Jakie są skutki uboczne i dalsze perspektywy leczenia?

Jak każda terapia, również ta wiąże się z pewnymi skutkami ubocznymi. Najczęściej pacjentki zgłaszały przyrost masy ciała (21%), trądzik (13%), bolesność piersi (9%) oraz zmniejszenie libido (10%). Mimo tych niedogodności, zdecydowana większość kobiet (79%) była na tyle zadowolona z rezultatów, że kontynuowała leczenie przez co najmniej 2 lata. Z całej grupy 100 uczestniczek, tylko 22 zdecydowały się na usunięcie implantów przed zakończeniem badania, głównie z powodu nieregularnych plamień i krwawień, które jednak zazwyczaj były niewielkie i nie utrudniały codziennego funkcjonowania.

Odkrycie to jest przełomowe, ponieważ dotychczasowe metody leczenia endometriozy i adenomiozy często wiązały się z poważniejszymi skutkami ubocznymi lub wymagały regularnego, codziennego przyjmowania leków. Implanty antykoncepcyjne oferują długoterminowe rozwiązanie, które jednocześnie zapewnia skuteczną antykoncepcję i łagodzi dokuczliwe dolegliwości bólowe. Choć badanie miało pewne ograniczenia, takie jak brak grupy kontrolnej i subiektywna ocena bólu przez pacjentki, jego wyniki są na tyle obiecujące, że mogą stanowić podstawę do dalszych, bardziej szczegółowych badań. Warto podkreślić, że decyzja o zastosowaniu implantów antykoncepcyjnych powinna być zawsze podejmowana indywidualnie, po konsultacji z lekarzem, który pomoże wybrać najlepszą metodę leczenia dostosowaną do konkretnych potrzeb i stanu zdrowia każdej pacjentki.

Podsumowanie

Trzyletnie badanie przeprowadzone w Chinach na grupie 100 kobiet z endometriozą i adenomiozą wykazało wysoką skuteczność implantów antykoncepcyjnych zawierających etonogestrel. Przed rozpoczęciem terapii 34% pacjentek cierpiało na silne bóle miesiączkowe wymagające regularnego przyjmowania leków przeciwbólowych. Po 36 miesiącach leczenia u 68% kobiet dolegliwości bólowe całkowicie ustąpiły, a pozostałe uczestniczki zgłaszały jedynie łagodne objawy. U ponad jednej trzeciej pacjentek miesiączki całkowicie zanikły, a u 41% występowały tylko sporadyczne, niewielkie krwawienia. Najczęstszymi skutkami ubocznymi były: przyrost masy ciała (21%), trądzik (13%), bolesność piersi (9%) i zmniejszenie libido (10%). Mimo występowania działań niepożądanych, 79% pacjentek kontynuowało leczenie przez minimum 2 lata, co świadczy o wysokiej skuteczności i akceptowalności tej metody terapeutycznej.