Cera trądzikowa to nieestetyczny problem, który wymaga zdecydowanego leczenia. Niemniej jednak przyczyny trądziku mogą być różnorodne – zdiagnozowanie podłoża problemu pozwala na rozpoczęcie skutecznej terapii. Jakie badania są rekomendowane do wykonania w przypadku skórnych zmian trądzikowych?

Trądzik – objawy

Mianem trądziku określa się schorzenie dermatologiczne, które polega na nieprawidłowej aktywności gruczołów łojowych. Wskutek ich zaburzonego funkcjonowania dochodzi do nadmiernej produkcji sebum (łoju). Problemowi temu towarzyszy przesadnie złuszczający się naskórek, co wraz z bytującymi na cerze bakteriami powoduje, że nadmiar sebum blokuje pory skórne i zatkanie ujścia mieszków włosowych. W rezultacie następuje rozwój zmian zapalnych, którym towarzyszą nieestetyczne problemy np. ropne wypryski, guzki, torbiele, zaskórniki i krostki. W przypadku wyjątkowo zaawansowanej postaci cery trądzikowej może dojść do powstawania blizn, a samemu choremu doskwierają dolegliwości bólowe. Trądzik przeważnie występuje na skórze twarzy, ale może też występować na szyi, dekolcie, plecach i powierzchni klatki piersiowej.

Badania na trądzik – co warto wykonać?

W wielu przypadkach trądzik jest rezultatem zmian lub zaburzeń hormonalnych. Przeważnie problemem jest nieprawidłowe stężenie męskich i żeńskich hormonów płciowych – testosteron, androstenidon, DHEA, DHT, estrogeny, progesteron, prolaktyna. Niemniej jednak należy wiedzieć, że nie tylko one przyczyniają się do rozwoju cery trądzikowej. Decydując się na badania diagnostyczne pod kątem trądziku, warto też przeanalizować:

• Insulinę;
• Kortyzol;
• Aldosteron;
• hormony gonadotropowe (FSH i LH);
• hormony tarczycy (TSH, FT3 i FT4, antyTG i antyTPO).

W kontekście hormonów istotne znaczenie ma także poziom cholesterolu. Osoby z nieprawidłowościami dotyczącymi gospodarki lipidowej i podwyższonym stężeniem cholesterolu niezwykle często borykają się z problemem wysokiego poziomu homronów steroidowych. Ponadto dobrym parametrem diagnostycznym jest glukoza, której nieprawidłowe stężenie często idzie w parze z zaburzeniem gospodarki insulinowej.

Zmiany o charakterze cery trądzikowej mogą rozwijać się na podłożu alergicznym. W tym celu dobrze jest sprawdzić poziom histaminy. Jej nadmierne stężenie jest częstą przyczyną uczuleniowych zmian zapalnych, które mogą manifestować się problemami dermalnymi pod postacią trądziku.

Trądzik może też być powiązany z nieprawidłowymi wynikami:

• zbyt niskiego stężenia cynku;
• podwyższonego poziomu witaminy B12;
• obniżonego poziomu witamin A, B6 i D3;
• prób wątrobowych – ALAT, AspAT i billirubiny.

Inne przyczyny trądziku

Warto mieć na uwadze to, że trądzik może pojawić się również w przypadku prawidłowych wyników badań laboratoryjnych. Cera trądzikowa i związane z nią nieestetyczne zmiany dermalne mogą być rezultatem nadmiernego stresu, nieprawidłowej diety (tj. spożycia dużej ilości produktów przetworzonych), przesadnego spożycia alkoholu, stosowania niektórych leków (np. doustnej antykoncepcji hormonalnej) oraz nieprawidłowej pielęgnacji skóry. Ponadto nie można zapominać, że trądzik może być rezultatem nadmiernej ilości bakterii Propionibacterium acnes współtworzących naturalną mikroflorę bakteryjną cery.

Nie zważając na przyczynę trądziku niezbędna jest wizyta u dermatologa. Lekarz oceni stopień zaawansowania choroby, pozwoli ustalić podłoże problemu i tym samym pomoże zaplanować odpowiednią terapię, co umożliwi skuteczne pozbycie się zaawansowanych zmian. Oprócz leczenia farmakologicznego duże znaczenie ma prawidłowe odżywianie się i właściwie dostosowana pielęgnacja.

Bibliografia:

1. Tan AU., Schlosser BJ., Paller AS. „A review of diagnosis and treatment of acne in adult female patients.” International Journal of Women’s Dermatology 2018, 4(2): 56-71.
2. Biegaj M. „Trądzik pospolity i jego leczenie.” Kosmetologia Estetyczna 2017, 2: 155-158.
3. Titus S., Hodge J. „Diagnosis and treatment of acne.” American Family Physician 2012, 86(8): 734-740.
4. Addor FASA., Schalka S. „Acne in adult women: epidemiological, diagnostic and therapeutic aspects.” Anais Brasilerios De Dermatologia 2010, 85: 789-795.
5. Bergler-Czop B. „Przeglą współczesnych poglądów na etiopatogenezę trądziku pospolitego.” Postępy Dermatologii i Alergologii 2010, 27(6): 467-476.