Zmiany trądzikowe to często występujące problemy skórne. Specjaliści wyróżniają wiele odmian cery trądzikowej – jedną z nich jest trądzik ropowiczy. Co stanowi jego przyczynę? Czym się charakteryzuje? W jaki sposób należy z nim walczyć?

Trądzik ropowiczy – co to jest?

Ropowicza odmiana trądziku powstaje w trakcie rozwoju zwykłych (pospolitych) zmian trądzikowych. Łojotok wynikający z nadczynności gruczołów łojowych powoduje nadprodukcję sebum, co przyczynia się do występowania szeregu nieestetycznych zmian m.in. grudek, zaskórników czy krostek. Trądzik ropowiczy to cera trądzikowa, w której ujście gruczołów łojowych ulega zablokowaniu wskutek wtórnej infekcji bakteryjnej. Chorobotwórcze patogeny przyczyniają się do powstawania zmian zapalnych, które z czasem wyzwalają cysty ropne blokujące gruczoły produkujące w nadmiarze sebum. W rezultacie na ciele chorego pojawiają się torbiele wypełnione płynem surowiczym – zmiany ropowicze tej postaci trądziku są przeważnie zlokalizowane na skórze twarzy (zwłaszcza policzki), plecach oraz dekolcie i pozostałych częściach klatki piersiowej.

Przyczyny i objawy trądziku ropowiczego

W przeważającej liczbie przypadków trądzik ropowiczy jest wynikiem zmian hormonalnych i przez to stanowi domenę nastolatków. Niemniej jednak ropowicza cera trądzikowa występuje również u osób dorosłych, co zwykle jest wynikiem zaburzenia równowagi hormonalnej m.in. może być jednym z symptomów niedoboru testosteronu czy też zespołu policystycznych jajników. Nie można jednak pominąć faktu, że ropne wykwity trądzikowe mogą stanowić następstwo nieprawidłowej pielęgnacji skóry, złego doboru kosmetyków do aktualnej kondycji cery, niewłaściwej diety, farmakoterapii, stresu czy niedokładnie usuniętego makijażu. Trądzik ropowiczy nieco częściej występuje wśród mężczyzn.

Główną oznaką ropowiczej odmiany trądziku są charakterystyczne i widoczne torbiele, które wypełnia biało-żółty płyn surowiczy. Ropnym zmianom towarzyszą dolegliwości bólowe i uciążliwe uczucie swędzenia, które prowokuje rozdrapywania cyst ropnych – nie należy tego robić, gdyż w ten sposób dochodzi do zaostrzenia stanu i nasilenia zmian zapalnych. W wielu przypadkach rozdrapanie cyst powoduje blizny potrądzikowe, które są bardzo głębokie. Przy torbielach niezwykle często występują trądzikowe krostki lub zaskórniki. Niejednokrotnie na cerze mogą występować mniej lub bardziej zauważalne przebarwienia np. w formie szarych lub ciemnych plam.

Jak leczyć trądzik ropowiczy?

Ropowicza odmiana trądziku jest uznawana za jedną z najtrudniejszych w leczeniu, a sam proces walki z uciążliwymi zmianami może trwać nawet kilka lat. Ropowicza cera trądzikowa wymaga konsultacji z doświadczonym dermatologiem, który dokona analizy stanu skóry i oceni stopień zaawansowania występujących nieprawidłowości. Sam proces leczenia jest połączeniem antybiotyków i retinoidów, które są dostępne wyłącznie na receptę. Preparaty te mogą być aplikowane miejscowo lub stosowane doustnie – zwykle w przypadku wyjątkowo ciężkiej postaci. Niektórzy specjaliści rekomendują też sięgnąć po preparaty niewymagające posiadania recepty np. maść cynkową lub ichtiolową.

Wspomniane wcześniej blizny potrądzikowe są zwykle usuwane dzięki specjalistycznym zabiegom kosmetologicznym np. chemicznego peelingu wykorzystującego kwasy lub dermabrazji, która stanowi usuwanie chorobowego naskórka w sposób mechaniczny bądź przy użyciu promieniowania laserowego. Dobór metody jest uzależniony głębokości blizn.

Bibliografia:

1. Janda K., Chwiłkowska M. „Acne Vulgaris – aetiology, classification, treatment.” Pomeranian Journal of Life Sciences 2014, 60(2): 13-18.
2. Brudnowski D., Ziętkiewicz M. „Acne vulgaris – comparative analysis of boys and girls.” Postępy Dermatologii i Alergologii 2003, 20(3): 311-315.
3. Serafin M., Dąbrowska H. „Trądzik zwyczajny – etiopatogeneza i leczenie.” Nowa Pediatria 2003, 2: 128-132.