Cera trądzikowa stanowi jeden z najczęstszych problemów dermatologicznych. Leczenie trądziku w wielu przypadkach wymaga użycia środków farmakologicznych – jednym z takowych jest nadtlenek benzoilu. Jak działa? Czy jest skuteczny? Co należy wiedzieć w trakcie jego stosowania?
Czym jest nadtlenek benzoilu i jakie są jego właściwości?
Mianem nadtlenku benzoilu określa się organiczny związek chemiczny, który jest wykorzystywany jak lek przeciwtrądzikowi do zewnętrznej aplikacji. Do jego głównych zalet należy zaliczyć szybkie działanie, widoczne efekty i długo utrzymujące się efekty terapeutyczne (nawet do 2 dni od momentu użycia). Jego zastosowanie do skóry trądzikowej jest uwarunkowane wieloma cennymi właściwościami:
- zwalcza bakterie,
- niweluje stany zapalne,
- ogranicza uciążliwy świąd,
- wyzwala uczucie znieczulenia,
- wykazuje działanie keratolityczne,
- stymuluje procesy wysuszania skóry,
- zmniejsza rogowacenie naskórka (działanie komedolitczne)
- zapobiega łojotokowi i wydzielaniu wolnych kwasów tłuszczowych,
- wspomaga gojenie się ran i polepsza natlenowanie skóry objętej owrzodzeniami,
- potęguje reakcje ziarninowania i intensyfikuje mechanizmy naturalnej syntezy białekkolagenowych.
Nadtlenek benzoilu jest rekomendowany głównie do terapii trądziku pospolitego o postaci grudkowo-krostkowej. Niemniej jednak może być stosowany jako forma uzupełnienia leczenia wyjątkowo ciężkiej cery trądzikowej – wówczas można go połączyć z antybiotykami (np. klindamycyna), kwasem salicylowym czy preparatami zawierającymi retinoidy (np. adapalen).
Preparaty z nadtlenkiem benzoilu
Większość środków antytrądzikowych z nadtlenkiem benzoilu jest dostępna w postaci kremów, maści lub żeli wykorzystywanych do miejscowej aplikacji. Preparaty zawierają benzoil w stężeniu od 2,5% do 10%. Wartość powinna być dobrana od stopnia intensywności zmian dermalnych i indywidualnych potrzeb. Jednak w większości przypadków kuracje przeciwtrądzikowe warto rozpocząć od użycia środków zawierających nadtlenek benzoilu o stężeniu 5% – w przypadku braku pożądanych efektów (np. po 7 dniach stosowania) zaleca się zwiększyć stężenie substancji czynnej.
Przykładowe preparaty z nadtlenkiem benzoilu: Akneroxid, Benzacne, Benzapur, Brevoxyl.
Przykładowe preparaty złożone z nadtlenkiem benzoilu: Duac, Epiduo.
Czy stosowanie nadtlenku benzoilu jest bezpieczne?
Preparaty zawierające benzoil są postrzegane jako bezpieczne w użyciu, oczywiście pod warunkiem ich prawidłowego użycia. Środki z nadtlenkiem benzoilu muszą być stosowane miejscowo na obszar objęty zmianami trądzikowymi – przed użyciem poleca się oczyścić skórę, co pozwoli uniknąć występowania podrażnienia.
Niemniej jednak warto wiedzieć, że benzoil w pewnym stopniu może wyzwalać skutki uboczne np. przesadne wysuszenie skóry, obrzęk, zaczerwienienie, wzmożoną tendencję do łuszczenia i wzrost jej napięcia. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku aplikacji na twarzy i okolicach oczu, gdyż substancja może doprowadzić do uszkodzenia narządu wzroku. Ponadto nadtlenek benzoilu nie powinien być stosowany w przypadkach:
- otwartych ran na skórze
- atopowego zapalenia skóry
- problemów z nadmiernie przesuszoną skórą
Nadtlenek benzoilu jest substancją z kategorii C, co oznacza, że jest przeciwwskazana w trakcie ciąży i podczas karmienia piersią.
Oprócz tego nie poleca się stosowania preparatów z benzoilem w trakcie terapii lekami, które zawierają pochodne witaminy A – interakcje mogą okazać się przyczyną poważnych zmian skórnych.
Bibliografia:
- Taylor GA., Shalita AR. „Benzoyl peroxide – based combination therapies for acne vulgaris.” American Journal Of Clinical Dermatology 2004, 5(4): 261-265.
- https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=586
- https://estetico.pl/nadtlenek-benzoilu
